Chałupa ze Złakowa Borowego – aranżacja XIX/XX w.

Zagroda usytuowana jest w części skansenu prezentującej ulicówkę. Posiada charakter siedliska ukształtowany w II poł. XIX wieku. Chałupa szerokofrontowa, pięciownętrzowa, zbudowana jest z bali drewnianych. Cztery okna z zewnętrznymi, drewnianymi okiennicami usytuowane są w ścianie frontowej budynku. Stolarka okienna i drzwi wewnętrzne pomalowane są na biało farbą olejną, okiennice i drzwi wejściowe mają kolor czarny z białymi elementami. Przelotowa, centralnie umieszczona sień dzieli budynek na dwie części: codzienną i świąteczną. Izba robocza znajduje się z prawej strony sieni, izba świąteczna z lewej, za każdą z izb znajduje się komora szczytowa. Ściany w sieni i izbach pomalowane są na kolor niebieski. Czterospadowy dach  pokryty jest strzechą. 

Do izby świątecznej prowadzą drzwi, które otwierają się w stronę sieni. Wewnątrz znajduje się dwoje okien. Podłoga wykonana jest z drewnianych, surowych desek. Po prawej stronie od drzwi znajduje się kuchnia z białych kafli z ogrzewaczem. Izba świąteczna jest bogato udekorowana, zawiera wiele wycinanek i bukietów bibułowych. Pod sufitem wisi okazała ozdoba papieroplastyczna, czyli pająk. Na ścianach zawieszono dużo obrazów świętych, głównie oleodruków. Pod ścianą po lewej stronie od drzwi jest ustawiony kredens drewniany, w dolnej części ma drzwiczki i szuflady, a w górnej drzwiczki przeszklone i poziome półki. Stojąca pod oknami długa drewniana ława posiada ozdobne oparcie. Pod ścianą pomiędzy drzwiami do komory, a frontem budynku stoi prostokątny drewniany stolik na toczonych nogach, przykryty białym obrusem z koronką. Stolik ten pełni funkcję ołtarzyka domowego. Ustawiono na nim krucyfiks, figury świętych, bukiety z kolorowej bibuły i dzbanuszki z wydmuszek oklejanych wycinankami. W przeciwległym rogu izby znajduje się łóżko drewniane przykryte wełnianą, czerwoną tkaniną w kratę czyli „nospą”. Po obu stronach łózka stoją dwie, dekoracyjnie malowane skrzynie wianne.

Do izby roboczej, usytuowanej po prawej stronie sieni, prowadzą drzwi wejściowe otwierające się w stronę sieni, naprzeciw których umieszczono drzwi do komory. Drzwi pomalowane są białą farbą olejną. Izba posiada dwa okna oraz drewnianą podłogę z surowych desek. Przy ścianie po prawej stronie drzwi wejściowych znajduje się kuchnia z białych kafli z ogrzewaczem. Uwagę zwraca żeliwna płyta grzewcza z fajerkami. Ruchome wyposażenie izby zawiera meble użytkowe, sprzęty i naczynia codziennego użytku, elementy plastyki dekoracyjnej (wycinanki, bukiety z bibuły i wełny oraz pająk), obrazy z wizerunkami świętych, jednak w mniejszej ilości niż w izbie świątecznej. Ważnym elementem wyposażenia izby roboczej jest warsztat tkacki, służący do przygotowywania tkanin, ustawiony w głębi wnętrza pod oknem. W pobliżu warsztatu umieszczone są przedmioty do obróbki włókna lnianego i wełnianego. Jest to kołowrotek do przędzenia nici, wijadło do przewijania przędzy, motak do tworzenia motków oraz szczotki do czesania lnu. W pobliżu kuchni i ogrzewacza umieszczono „kierzynkę” do przygotowywania masła, „kopańkę” do zagniatania ciasta, stołeczek i dzieżę z klepek do przygotowywania rozczynu na chleb. Usytuowanie kredensu drewnianego, łóżka i skrzyni wiannej jest takie samo, jak w izbie świątecznej.